Firudin Gilar Bek

        Sufi müdriklərinə görə yaşadığımız dövr cahiliyyə dövrüdür. Çünki insanlar yaradılışını bilmədən, qədim yazıların əlifbasını anlamadan, mətnlərin birbaşa mənalarını elm adlandırırlar. Bu ona bənzəyir ki, təmsillərə, yəni heyvanların insan xüsusiyyətləri ilə təsvirinə elm deyəsən. Təbii ki, söhbət tarix, fəlsəfə, din və s. kimi humanitar sahələrdən gedir. Qədim müdriklərə görə, Allah iki növ - göy və yer insanını yaratmışdır ki, bunlardan yer insanı yaşayış tərzinə görə heyvandan fərqlənmir. Buna görə də müdriklər yer insanlarını "heyvani insan" adlandırırdılar və onlar yazılarda qeyd edilməyə layiq görülmürdülər (1). Göy insanı dedikdə isə müdriklər, ilk yaradılmış və özlərinin vahid səfa dili olan Asar, yəni Osiris Allahları nəslini nəzərdə tuturdular (2). Mətnlərə görə, onlar yaradılan kimi Xaldeyada Babil qülləsi tikdilər və bundan sonra Allah onların vahid səfa, yəni sufi dilini 70 dilə bölərək, onları dünyaya səpələdi (3). Bu o deməkdir ki, bu günkü dillər - bu t

      Сегодня не секрет, что у всех религий и многих народов были особые люди, даже могилы которых были местом поклонения. Кем же были эти пророки, почему они считались святыми и в чем заключалась их особенность? Чтобы ответить на эти вопросы, мы должны внимательно изучить древние источники. В статье "Истина о небесных и земных людях" я отметил, что согласно древним источникам, сперва Бог сотворил бессмертный род небесных людей, которые в свою очередь создали смертных земных людей (1). Историк Моисей Хоренский считает небесных людей евреями, и в святых текстах все происходящиеся относить именно к этому божественному народу: "… божественное Писание, выделив свой собст­венный народ, отвергло прочие как презренные и недостойные упоминания на его страницах" (2). Следовательно, он считал земных людей - "презренными и недостойными", которые не имеют отношение к святым книгам. Так думал и еврейский поэт Испании Иегуда Галеви. По его мнению, еврейский народ являет