Firudin Gilar Bek

          Məhəmməd peyğəmbər haqqında söz demək istəyən hər bir insan bilməlidir ki, peyğəmbərimiz mənbələrdə - Allah nuru verilmiş "Haqq Məhəmməd" adlandırılır və onun "İki dünyanın ağası" olması nəzərə çatdırılır. "Haqq" və "İki dünyanın ağası" rəmzləri qədim Misirdə Asar, yəni Osiris Allahına aid edilən rəmzlərdir. Bu o deməkdir ki, peyğəmbərimiz adi insan yox, Allahla bağlı müqəddəsdir və onun həqiqətlərini anlamaq üçün, qədim müdriklərinin məntiqini, "dilini" bilmək vacibdir. Tövratda bu "dil" ilk insanların ilk "səfa əhəd" dili adlanır ki, bu da "Allahın sufı dili" deməkdir. Deməli, biz qədim yazılara Allahın sufi məntiqi ilə, yəni rəmzlər kimi yanaşıb, açmasını verməliyik. Sufi məntiqində Məhəmməd və eyni mənalı Mahmud rəmzləri - Maq-Mad və Qam-Adəm deməkdir. Qədim Misirdə Mad və Adəm rəmzləri, firon Amonun göydə yaratdığı kosmik ölçülü Maat və Atum Allahı kimi keçir. Digər tərəfdən, Məhəmməd peyğə

      Bu gün azərbaycanlılarımız öz həqiqi tarixi haqqında heç nə bilmir və ona görə müqəddəs xalqımızın milli mənliyi, mentaliteti məhvə doğru gedir. Övladlarımıza tədris olunan Azərbaycan tarixi isə tam cəfəngiyatdır.  Rusun imperiya siyasətinə uyğun yazılmış kitablarla alim olmuş tarixçilərimiz yeni araşdırmaları, faktları görsələr də, izah verə bilməyib susurlar. Alimlərimizin, yeni məlum olan həqiqətləri müzakirə etmək istəməməsi səbəbindən elmimiz "öz yerində addımlamaqdadır". Təəssüfləndirici haldır ki, ziyalılarımız da xalqımız haqqında həqiqətləri müzakirəyə çıxarmaq istəmirlər. Azərbaycan xalqı kimi müqəddəs xalq üçün, onun şanlı tarixini gizlətmək təbii ki, buna məsul məmurlara çox baha başa gələ bilər. Çünki, Azəri xalqı - Allahın bu dünyada Özünə qulluq üçün seçdiyi yeganə xalqdır. Allah, qədim mətnlərdə seçilmişlərini - haqsızlıq dövrü olacaq bu axirət dövrü haqqında əvvəlcədən xəbərdar etmişdi. Əzəl yazıya görə, Allah sonda Öz işini, nurunu tamamlayacaq və yeni

        İslam dünyası üçün dəqiq bilinməsi vacib olan məsələlərdən biri də peyğəmbərimizin ailəsi sayılan Əhli-beytidir. Əhli-beyt deyəndə peyğəmbərmiz, imam Əli, Fatimə, Həsən, Hüseyn və Hüseynin nəslindən olan doqquz nəfər əməlisaleh imamları nəzərdə tutur və onları öz "itrəti, əti və qanı" adlandırır. Lakin digər mənbədə o özünü asiman, Əhli-beytindən olan imamları isə onun bürcləri adlandıraraq, onların on iki nəfər olmasını bildirir. İsna-Aşəriyə dinində və ismaili fəlsəfəsndə on iki rəmzi çox dərin batini mənalı rəmz olub, göydə, yəni asimanda yaradılmış dünyanı, cənnəti bildirir. Belə çıxır ki, Əhli-beyt deyəndə peyğəmbərimizin göydəki evi, yəni cənnət dünyası nəzərdə tutulur. Beytin mənasını tam anlamaq üçün qədim mənbələrə müraciət etmək vacibdir. Quranda beyt həm də Beytullah adlanır ki, bu da Allahın Evi deməkdir. Ən qədim mənbələrdə Allah evi mənasını verən beyt rəmzi - bit, Abtu, Abidos və s. kimi də yazılır. Mətnlərə görə, firon Amonun “Allahla söhbəti”, yəni

 Peyğəmbəri adi insanlardan fərqləndirən əsas cəhətlərdən biri, onun İlah və Allahdan - vəhy, yəni informasiya qəbul etmə xüsusiyyətidir. Hər şeydən əvvəl bilmək lazımdır ki, qədim Misirdə peyğəmbər dedikdə göydə ölümsüzlük qazanmış firon Amonun ruhu nəzərdə tutulur ki, o mətnlərdə "qanadlı disk" və "Böyük Allah" da adlandırılır. Peyğəmbər mənasını verən Nəbi rəmzi də sufi məntiqində qədim Misirin Benu rəmzi ilə eyni mənalıdır ki, bu da ölümsüzlük qazanmış firon Amonun Ba ruhunu bildirir. Rəsul rəmzi isə bu məntiqdə Asar-Eli, yəni "Osiris Allahı" fikrini ifadə edir. Deməli, qədim Misirdə peyğəmbər sözü - firon Amon və onun ardıcıllarının göydəki ruhunu bildirir. Peyğəmbərlərin göndərdiyi informasiya isə vəhydir ki, o bilavasitə insanların ürəyinə ötürülür. Məşhur filosof Əflatuna görə peyğəmbər deyəndə göydə peyğəmbərlik edən, yəni fikir və ideyaları “göndərən” ruh nəzərdə tutulmalıdır. Bu ideyaları qəbul edib izah verənlər isə, Allahın məhz bu iş üçün

       Şah İsmayıl Xətainin ordusu və onu əhatə edən tayfalar mənbələrdə qızılbaşlar adlanır ki, Əhdi-Ətiqdə, Daniil peyğəmbərin kitabında qızılbaş rəmzinin açması verilir. Burada qeyd olunur ki, Babil və Yerusəlim şahı Navuxodonosor yuxu görür və yozumunu xaldeylərdən tələb edir. Navuxodonosor yuxuda, başı qızıldan, sinəsi və qolları gümüşdən, ombası misdən, baldırı dəmirdən, ayaqları isə yarı dəmirdən və yarı daşdan böyük bir insan heykəli görür. Dağdan qopan daş bu heykəli dağıdır və daş özü bütün dünyanı tutan nəhəng dağa çevrilir. Yuxunun yozumunu Daniil peyğəmbər verir. O, bu yuxunu yozarkən Navuxodonosoru – Allahın, bütün insanlar və canlılar üzərində hakimiyyət verdiyi şahlar şahı adlandırır və bildirir ki, qızılbaş elə Navuxodonosordur. Daniil peyğəmbər bu yozumda söhbətin gələcək zamanlarda baş verəcək hadisələrdən getdiyini bildirir. Deməli, Əhdi-Ətiqdə qızılbaş – bütün insanlar və canlılar üzərində hakimiyyət qazanmış şahlar şahı nəhəng Navuxodonosorun başı mənasındadır .

       Tariximizdə ən şərəfli rol oynamış dövlətlərdən biri də Şah İsmayıl Xətainin Səfəvilər dövləti olmuşdur. Şah Xətainin ordusu və onu əhatə edən tayfalar mənbələrdə sorxsər bidin mülhidləri, qızılbaşlar adlandırılır ki, biz bu rəmzlər haqda demək olar ki, heç nə bilmirik. Əslində biz bu dövlətin Səfəvi adlanmasının da səbəbini bilmirik. Ona görə də ilk olaraq Səfəvi rəmzinin nə demək olduğunu araşdıraq. Səfəvi rəmzinin kökü Tövratda keçən səfa və Sif rəmzləridir. Yalnız samitlərlə yazılan bu kitabda sufi rəmzi - ilk varlıqların ilk vahid dili mənasında "səfa əhəd" kimi qeyd olunur. Müqəddəs dil hesab olunan bu dil, Xaldeyada Babil qülləsini tikən amorey-arameylərin tarqum rəmzlər dilidir. Bu mar-amoreylər digər mənbələrdə Assur, yəni Asar, Osiris Allahları kimi, onların bu vahid dili isə Süleyman peyğəmbərin "Quş dili" kimi qeyd olunur. Bu "dil" isə qədim müdriklərə görə, informasiya şüalandıran ilkin materiyanın, yəni İlahın rəmzi "dilidir&quo

        Ş ah İsmayıl Xətai haqqında yazmaq üçün ilk növbədə o dövrün insanlarının məntiqinə, dünya görüşünə diqqətlə nəzər salmaq lazımdır. Mənbələrdə Şah İsmayıl Xətai - adamyeyən hannibal və Mehdi rolunda göstərilir. Onun döyüşçüləri “sorxsər bidin mülhidləri” adlandırılır ki, burada “Bidin mülhidləri” dedikdə, sufilərin batini cərəyanı və onların göydəki Mələküt aləminin mələkləri mənasında olan əzraillər nəzərdə tutulur. Şah İsmayılın da sufi piri olmasını nəzərə alsaq razılaşarıq ki, burada söhbət, qədim yazıların gizli mənalarını dərk edən batinilərdən, yəni Azəri müqəddəsləri olan pir, seyid, bəg və şıxlardan gedir. Bu isə o deməkdir ki, biz qədim yazıların birbaşa mənalarını yox, batini, yəni gizli mənalarının elmi izahını verməliyik. Bu gizli mənalar adi insanlar üçün çətin dərk edilən olsa da, həqiqətin açılması naminə biz qədim sirlərə aydınlıq gətirməyə çalışmalıyıq. Sufizmdə, yəni Süleyman peyğəmbərin quş dilində, “adam (əti) yemək” rəmzi - bir insanı öldürmək, onun ruhun

       Bu gün elm, texnikanın inkişafı və informasiyaların çoxluğu, insanlara - qəbul olunmuş məntiqə yenidən, son məlumatlar da nəzərə almaqla baxılması zərurətini yaratmışdır. Əhalinin və eyni zamanda elm ocaqlarının da çoxalması, qədim yazıların, mənbələrin və faktların da müasir məntiqlə araşdırılmasına şərait yaratmışdır. Məntiqlə, araşdırmalar çoxaldıqca sirlər, qaranlıq məqamlar üzə çıxmalı və hər şey aydınlaşmalı idi. Lakin bunun tam əksi baş verdi. İnsanların, müqəddəs kitablar kimi yanaşdığı Tövrat, İncil, Quran və s. kitablardakı məntiqsizlik və izahı olmayan absurd faktlar, qədim yazıların məntiqinə şübhə yaratdı. Bu gün artıq din xadimləri özləri, min illər müqəddəs saydığımız kitabları tənqid etməyə başlamışlar. Riyazi təfəkkürə malik hər bir insan da, qəbul olunmuş bu məntiqin tənqidinə haqq qazandırmalı olur. Çünki həqiqətən də yazıların birbaşa mənası cəfəngiyyatdan başqa bir şey deyildir. Bəs onda həqiqət hardadır və onu necə dərk etmək olar? Qədim yazılarda nədən da

        Müqəddəslik mövzusu bu günə qədər bütün bəşəriyyət üçün sirr kimi qalır və ilk dəfə biz bu sözün əsl mahiyyətini açacağıq. Dünyanın ən qədim kitabı Tövrat sayılır ki, yəhudilərə görə Allah dünyanı yaradanda bu kitaba baxıb yaradırmış. Bu kitaba görə, Şərqdən gəlib yerdə Babil qülləsini tikən ilk varlıqlar - Assur, yəni Asar, Osiris Allahlarıdır. Onların ilk dili isə Tövratda "səfa Əhəd" adlanan bu xudaların sufi məntiqidir. Talmud kitabına görə, Tövrat - "Kodeş lisani", yəni müqəddəs dildə yazılıb ki, sonradan o "Ktuv Aşuri", yəni Asar, Osiris Allahların kitabı adlandı. Deməli, mənbələrə görə ən qədim xalq - Assur xalqı, onların müqəddəs dili isə sufi məntiqidir. Biz də müqəddəs rəmzinin mahiyyətini sufi məntiqi ilə açacağıq. Mənbələrdə müqəddəs rəmzi Sina dağına, İsrail torpağına, Yerusəlim şəhərinə, Rus ölkəsinə, nazoreylərə və s. şamil edilir. Əhdi-Ətiqdə müqəddəs sözü "kadoş" rəmzi ilə qeyd olunur. Lakin bu rəmzin daha gücləndirilm

       Dövrümüzün məşhur Kumık alimi mərhum Murat Acı qədim dinlərin və dillərin kökünü araşdırarkən ağlasığmaz faktlar ortaya çıxarıb. Məlum olub ki, ən qədim Quran nüsxələrinin dili ərəbcə yox, türkcədir və İslam dinində ibadətlər 12-ci əsrə qədər türkcə aparılmışdır. İranın Qum şəhərindəki ən qədim Quran səhifələrini tədqiq edən alim bildirir ki, bu səhifələri ərəb dilçiləri oxuya bilmir və bunun da səbəbi yazıların ərəb dilində olmamasıdır. Ərəb dili yalnız 10-cu əsrdə formalaşmışdır və onun da əsasında türk dili olduğu üçün bu dildə çoxlu türk sözləri var. Murat Acıya görə təkcə İslam dinində yox, bütün dinlərdə ibadətlər ən qədimdən türkcə aparılmışdır. Bizansda və Erməni kilsələrində 8-ci əsrə qədər, Rum katolik kilsələrində 13-cü əsrə qədər, Rus kilsələrində isə 18-ci əsrə qədər aparılan ibadətlərin dili türkcədir. Murat Acı bildirir ki, bir sözdə yalnız samitlərlə yazmaq məntiqi Türk dilinin məntiqidir və bu məntiqlə Tövrat yazılmışdır. Vatikan kitabxanasında saxlanılan Zəb

 Bildiyimiz kimi, müqəddəs kitabların birbaşa, yəni zahiri mənasından başqa, daha dərin batini mənaları da var. Peyğəmbərimiz Quranın 7 qat dərin batini mənası olmasını bildirmişdir. Peyğəmbərin silahdaşlarından olan Abdulla ibn Abbas bir dəfə insanlar arasında demişdi: “Əgər mən Quranın bir ayəsinin peyğəmbərdən eşitdiyim izahını söyləsəm, siz məni daş-qalaq edərsiniz”. Bu o deməkdir ki, Quranın batini mənasını yalnız hazırlıqlı adamlara söyləmək ola Ən qədim mənbələrdə batin elminin adi insanlara çatdırılması qadağan edilmişdi. Assur-Babil ədəbiyyatında bununla bağlı mətndə tez-tez bu ifadə təkrarlanırdı: "Yalnız arifi sən bununla tanış edə bilərsən, arif olmayanlar bunları bilməməlidir!". Buna görə Əhdi-Ətiqin adi insanlara oxumağa belə verilməsi günah sayılırdı. XVI əsrdə yaşamış Varmiya yepiskopu, kardinal Qozi bu haqda demişdir: "Əhdi-Ətiqi xalqa oxumağa vermək – müqəddəs şeyi itə vermək, mirvarini donuzun qabağına atmaq deməkdir". Qədim müdriklər hesab edirdi

       Q urana görə ilk şiə və ilk müsəlman, yəhudilərin əcdadı Azər oğlu İbrahim peyğəmbər olmuşdur. Tövrata görə,  İbrahim peyğəmbərin oğlu İsmailin 12 oğlu olur ki, batini məntiqdə bu 12 imam mənasındadır. "Aşuri kitabı" adlanan Tövrata görə ismaililər Midiyanın Gilead elində yaşamışlar və bizlərə onlar ifrat Gelat şiələri kimi məlumdur. Gelatda “İmamiyə İsna Aşəriyə” mənasında olan İsmail'in on iki oğlu -  Quranda Allah'a aid edilərək "Allahu İsna Aşera" adlanır. Aşera, Aşura, Aşəriyə rəmzləri dünyanın ilk vahid dili olan sufizmdə Azər, yəni qədim Misirin Asar, Osiris Allahı deməkdir və mətnlərdə onlar - "Asarın On iki Böyük Allahları” kimi qeyd olunur. Bu isə o deməkdir ki, Azər oğlu İbrahim peyğəmbərin nəsli qədim Misir Allahlarının nəslidir və bu nəsil bilavasitə Azərbaycan ərazisində mövcud olmuş Midiyanın Gelat elindən başlanır. Əhdi-Ətiqdə Allah ifrat şiələrin Gelat elini - "Mənim Gelatım" adlandırır ki, bu da Misirin Asar Allahla

Aşura mərasimi imam Hüseyn və əshabələrinin şəhid olması ilə bağlı keçirilən təziyə mərasimidir ki, ona Hüseynin mərasimi də deyirlər. Bu mərasimdə müsəlmanlar, min dörd yüz il əvvəl öldürülmüş adi insan olan ərəblər üçün bədənlərinə ağır xəsarətlər yetirib ağı deyirlər. Dərindən düşünmə qabiliyyəti və məntiqi olan insan anlayar ki, adi adamların ölümünə görə insanlar min ildən artıq bu miqyasda mərasim keçirməzlər. Deməli, bu mərasim haqqında həqiqətləri bilmək üçün daha qədimdəki bənzər mərasimlər öyrənilməlidir. İmam Hüseynin ləqəbi - "Allahın qanı" mənasını verən Sarallah olmuşdur ki, bu da Hüseynin tökülən qanının Allahla bağlılığı deməkdir. Batıni mənada Sarallah rəmzi Asar-Allah, yəni qədim Misirin Osiris Allahı anlamındadır. Aşura rəmzi də batini mənada Aşşur, Assur, Asar, yəni Osiris deməkdir. Deməli, əgər biz Aşura haqqında həqiqəti bilmək istəyiriksə, mütləq Asar, Osiris Allahı haqqında məlumatları da araşdırmalıyıq. Məlumdur ki, imam Hüseyn 72 əshabəsi ilə şəhid o